محققان با استناد به شواهد تاریخی نشان داده اند که خاستگاه زعفران سلسله کوه های زاگرس در ایران بوده است.نقاشی هایی مربوط به دوره ماقبل تاریخ با قدمت ۵۰ هزار سال در غاری در عراق امروزی (شمال غربی امپراطوری پارس) یافت شده است که نقوشی از چهارپایان را با رنگدانه های  زعفران به تصویر کشیده است.در امپراطوری هخامنشیان ، در قرن ۱۰ قبل از میلاد، زعفران در شهر دربند(شهری در جمهوری داغستان امروزی در حاشیه دریای خزر) و اصفهان کشت می شده است. در آنجا نشانه هایی از زعفران در بافت فرشهای باستانی سلطنتی پارسی و کفن درگذشتگان یافت شده است.

زعفران در آیین مذهبی باستانی پارس به عنوان پیشکش به خدایان تقدیم می شده است و به عنوان عطر ، دارو و در رنگرزی  مورد استفاده بوده است. در سنگ نگاره‌های تخت جمشید هیات‌های نمایندگی اقوام ایرانی و ملل تابع هخامنشیان نشان داده شده است که در حال حمل ارزشمندترین تحفه سرزمین ماد  انگبین و زعفران برای پیشکش به حضور داریوش هستند.